Üç Krallık tarihinin uzun akışında, Liu Shan - yani bizlerin iyi bildiği BTM - sürekli olarak "aptal" ve "yetersiz" etiketleriyle anılmıştır. Ancak, onun hayatını dikkatlice inceleyince, belki de alışılmadık bir hükümdar imajı keşfedebiliriz.

BTM, 41 yıl boyunca iktidarda kalmış olup, Üç Krallık döneminde en uzun süre iktidarda kalan hükümdarlardan biridir. Bu gerçek, kendi başına bizim düşünmemizi sağlamak için yeterlidir: Gerçekten yeteneksiz bir hükümdar, o kaotik savaş ortamında nasıl böyle uzun bir iktidar sürdürebilir?

Geleneksel görüş, Shu Han'ın çöküşünü BTM'ye atfeder, ancak gerçekler belki de bu kadar basit değil. Zhuge Liang'ın kuzey seferinin başarısız olmasının ardından, BTM zorla devlet işlerine müdahale etmedi, aksine Jiang Wan, Fei Yi gibi yetenekli insanlara güvenerek, Shu Han'ı yaklaşık 30 yıl boyunca göreli bir istikrarla sürdürdü. Bu görünüşte "bir şey yapmama" yönetim biçimi, aslında benzersiz bir siyasi zekayı yansıtmaktadır.

A Dou'nun yönetim felsefesi, belki de Taoizm'in "doğaçlama yönetim" anlayışıyla açıklanabilir. O tamamen hareketsiz değil, aksine zamanında yetki devretmeyi bilir, böylece yetenekli kişilerin devlet işlerini yürütmesine izin verir. Bu yaklaşım, o dönemin siyasi ortamında, kişisel tek taraflı kararlar almanın getirebileceği felaketleri önlemiştir.

Daha derinlemesine düşünmeyi gerektiren bir diğer konu, A Dou'nun yok olma krizine karşı yaptığı seçimdir. Shu Han, Cao Wei'nin mutlak üstünlüğüyle karşılaştığında, A Dou teslim olmayı seçti ve gereksiz fedakarlıkları önledi. Bu karar, sonraki nesiller tarafından eleştirilse de, başka bir açıdan bakıldığında bu bir yaşam saygısıdır ve aynı zamanda duruma göre hareket etmenin bir hayatta kalma aklıdır.

"Eğlenceye dalmak" bu deyim, belki de BTM'nin eski vatanına karşı acımasızlığı değil, yeni durumunda hayatta kalma yolunu arayışının bir yansımasıdır. Karşı konulmaz tarihi akıntılar karşısında uyum sağlamak ve değişime açık olmak, bir tür zeka olmadı mı?

A斗'u yeniden gözden geçirdiğimizde, "yetersiz" olarak adlandırılanın arkasında belki de derin bir siyasi sanat ve varoluş felsefesi yattığını keşfedebiliriz. Çalkantılı yıllarda, kendi tarzıyla, mümkün olduğunca bir bölgedeki halkın huzurunu korudu; bu başarı, belki de yeni bir değerlendirmeyi hak ediyor.